„Það þarf náttúrlega ekki að nefna það, en það er óþolandi að freki krakkinn taki stjórnina á lífinu,“ segir Marta María Jónasdóttir, umsjónarkona Smartlandsins, í leiðara í Jólablaði Morgunblaðsins í dag.
Marta þykir býsna orðheppin en í pistli sínum gerir hún jólin að umtalsefni og veiruna sem hefur litað líf okkar allra verulega á þessu ári. Eftir ár sem einkenndist af veikindum, ótta, bjargarleysi, vonleysi, leiðindum, vonbrigðum og reiði koma þó alltaf jól.
„Orkustig landsmanna er kannski örlítið lægra en oft áður enda margt í umhverfinu sem hefur áhrif á það. Fólk sem er til dæmis ekki vant því að vinna heima hjá sér getur orðið skrýtið þegar það fer ekki út úr húsi og hittir fáa,“ segir hún og bætir við að þeir sem hafa þurft að fara í sóttkví viti að lífið verður svolítið brenglað þegar ekki er hægt að gera það sem áður var hægt að gera.
„Það er áhugavert að sjá hvernig fólki hættir til að haga sér þegar það hefur ekki fulla stjórn á tilverunni. Það verður til dæmis meira áberandi á samfélagsmiðlum hver er „freki karlinn“ eða „freki krakkinn“ sem er vanur að fá sitt og hverjir mæta lífinu með æðruleysi,“ segir Marta sem segist hafa heyrt á það minnst hjá sérfræðingi að fólk væri í barnasjálfinu sínu á þessum veirutímum. Það gerði það að verkum að það væru litlu við sem réðum för.
„Þessi pæling hitti mig í hjartastað því ég hef lagt töluvert á mig til þess að vera ekki átta ára Marta María Jónasdóttir alla daga (lesist Emma öfugsnúna). Eitthvað úr æskunni getur truflað okkur það mikið á fullorðinsárum að við getum orðið algerlega óþolandi sem fullorðin. Það getur gerst án þess að við gerum okkur grein fyrir því,“ segir Marta sem kannast sjálf við þetta að eigin sögn.
„Ég datt til dæmis alltaf í þessa átta ára ef það var ekki allt eftir mínu höfði, sem getur brotist út í stjórnlausri frekju. Þessi mótvindur var ekki alltaf appelsínugul eða rauð viðvörun. Hún hafði kannski varla lit því hún var svo smávægileg en varð að risastormi í hausnum þegar þessi átta ára var við stjórnvölinn. Það þarf náttúrlega ekki að nefna það, en það er óþolandi að freki krakkinn taki stjórnina á lífinu.“
Marta María segir að það sé í raun alveg sama hvað gerist í lífi fólks, það eru alltaf til leiðir til að fara í gegnum hluti.
„Líf okkar hér í myrkri og kulda heldur áfram þótt það sé kannski örlítið öðruvísi en áður og jólin koma þótt þau verði kannski með breyttu sniði. Ég mæli með því að við reynum að sjá það jákvæða í þessari veiru og lærum að vera þakklát fyrir það sem er gott í lífi okkar. Restina geta fagmenn hjálpað okkur að díla við (ef við nennum því),“ segir Marta sem endar pistilinn á að óska lesendum gleðilegra jóla.
