Landsréttur hefur úrskurðað að Hafnarfjarðarbæ sé heimilt að fá konu borna út úr félagslegu húsnæði sem hún hefur haft á leigu. Áður hafði Héraðsdómur Reykjaness komist að sömu niðurstöðu.
Konan fékk íbúðina leigða í gegnum Fjölskylduþjónustuna í Hafnarfirði þann 9. maí 2019 en ekki löngu síðar fór bænum að berast kvartanir frá húsfélaginu vegna brota konunnar á húsreglum. Var meðal annars kvartað undan hávaða vegna tónlistar og annars hávaða frá íbúð konunnar.
Konan fékk senda áminningu í ábyrgðarpósti í ágúst 2019 vegna brota á umgengnisreglum. Kom þar fram að konan mætti eiga von á því að leigusamningi yrði rift ef áframhald yrði.
Þrátt fyrir þetta virðist konan ekki hafa bætt ráð sitt því í þrígang í október 2019 var kvartað undan hávaða frá íbúð konunnar og umgengni. Í kjölfarið sendi bærinn konunni bréf þar sem fram kom að bærust fleiri kvartanir yrði húsaleigusamningi rift án frekari fyrirvara. Þá var konan boðuð til viðtals við starfsmann bæjarins þann 6. nóvember í fyrra en boðaði forföll. Síðan þá hafi hún ekki mætt á þeim tíma sem boðaður var í stað þess fyrri.
Áfram bárust kvartanir vegna konunnar í febrúar á þessu ári og fór svo að húsaleigusamningnum var rift í mars síðastliðnum. Var þess krafist að konan myndi rýma húsnæðið og skila lyklum eigi síðar en 1. apríl 2020.
Konan varð ekki við þeim kröfum og í kjölfarið fór bærinn fram á að konan yrði borin út.
Konan sagði fyrir dómi að ekki hafi verið tilefni til áminninga né riftunar. Mótmælti hún því að ónæði hafi verið í húsinu af hennar völdum sem væru þess eðlis að um brot á húsreglum eða lögum væri að ræða. Þá væri ekki hægt að byggja á „heimatilbúnum“ meintum kvörtunum og engar sannanir væru fyrir hendi um hinar meintu kvartanir.
Héraðsdómur komst að þeirri niðurstöðu að bænum hafi verið heimilt að rifta leigusamningi konunnar og vísaði meðal annars í dómafordæmi Hæstaréttar í máli frá 2006. Landsréttur staðfesti sem fyrr segir þá niðurstöðu í vikunni og er bænum heimilt að fá konuna borna út úr íbúðinni með beinni aðfarargerð.
