„Mogginn datt inn um lúguna í dag eins og jafnan á fimmtudögum. Og Staksteinar voru nákvæmlega eins og maður hélt, enda morðið á George Floyd gott tilefni til rasisma hjá litla sæta afturhaldinu okkar.“
Svona hefst færsla Hallgríms Helgasonar rithöfundar sem gerir staksteina Morgunblaðsins í dag að umtalsefni á Facebook-síðu sinni.
Óhætt er að segja að staksteinar dagsins veki athygli en þar er, eins og Hallgrímur bendir á, fjallað um morðið á George Floyd og viðbrögðin við því. Bent er á að 84 einstaklingar hafi verið skotnir í Chicago um liðna helgi og þar af hafi 23 látist. Frá áramótum hafi 220 dáið í skotárásum í borginni.
„Flestir þeirra sem féllu eru úr hópi blökkumanna. Engin mótmæli hafa borist út um Bandaríkin vegna þessa. Eldur hefur ekki verið borinn að verslunum, veitingastöðum eða íbúðum fólks af þessu tilefni,“ segir staksteinahöfundur sem bendir á að demókratar hafi farið með völd í borginni undanfarin ár.
Staksteinahöfundur segir enn fremur:
„Það er því líklegt að þessi morð hafi ekki endilega orðið í ógöfugum tilgangi né þau önnur morð með skotvopnum, nærri 400 á ári hverju, sem verða og þau tæplega 3.000 sem særast í árásunum að auki. Engin mótmæli hafa orðið í erlendum borgum vegna þessa. Allt farið fram hjá Austurvelli. Þó hlýtur þessi morðalda í Chicago með einhverjum hætti að vera Donald Trump að kenna og þótt þetta ástand hafi verið hið daglega brauð borgarinnar yfirgengilega lengi. Getur enginn stöðvað manninn?“
Hallgrímur gagnrýnir þessi skrif harðlega í færslu sinni og segir hann að þarna sé gert lítið úr mótmælafundi til stuðnings lituðu fólki hér á landi og vestra. Þá sé grínast með morðölduna í Chicago. „Ekki vottar fyrir skilingsgrammi á allri þeirri miklu og svörtu sögu,“ segir Hallgrímur.
Hann bendir á að Staksteinar hafi fyrir skemmstu fjallað um það hvað COVID-19 væri gott fyrir þjóðir heims og þjóðernissinna. „Þær hættu þá þessum þvælingi sín á milli, allir væru bara heima hjá sér, þar sem fólk á að vera. Semsagt annar rasískur pistill frá ritstjóranum.“
Hallgrímur segir að nú sé nóg komið.
„Þjóðin hefur nú umborið það í rúman áratug að ritstjóri annars stærsta dagblaðs landsins sé ekki bara gamall og gjörspilltur uppgjafa klíkupólitíkus sem gaf þjóðarbankana glæpamönnum og fór með Ísland á hausinn, klúðraði gjaldeyrisvaraforðanum sem Seðlabankastjóri og gerðist svo leigupenni alþjóðlegra glæpamanna. Þetta hefur allt verið frekar hvimleitt, en slumpast fram að þessu. En að hann skuli nú opinbera sig aftur og aftur sem hreinan og kláran rasista er sýnu erfiðara mál.“
Hallgrímur endar færslu sína á þessum orðum:
„Sættum við okkur við það? Getur starfsfólkið á Mogganum starfað undir þessu? Erum við til í að taka við slíku inn á heimilin okkar á hverjum fimmtudegi? Er þetta bara yfir höfuð í boði?“
