„Getur verið að alþingismenn átti sig ekki á því hvernig kerfið er úthugsað með öllum þessum skerðingum, sem verður að breyta með lögum, ef við viljum búa í réttarríki, þar sem sanngirni ríkir?“
Þetta segir Halldór Gunnarsson, formaður kjararáðs Félags eldri borgara í Rangárvallarsýslu og einn af stofnendum Flokks fólksins, í grein í Morgunblaðinu í dag.
Halldór segir að stjórnmálamenn hafi markvisst unnið að því að koma í veg fyrir að lífskjör eldri borgara hækki í samanburði við laun og lífsgæði annarra í landinu. „Loforð flokka í ríkisstjórnum undanfarin 12 ár um bættan hag, hafa reynst orðskrúð og markleysa,“ segir hann og telur upp nokkur atriði máli sínu til stuðnings:
- Lífeyrisgreiðslur til eldri borgara eru skattlagðar sem almennar tekjur með allt að 45% skatti, þótt stór hluti af því fé, sem sjóðfélaginn á í viðkomandi lífeyrissjóði, hafi orðið til vegna vaxta og annarra hækkana fjármagns, og ætti því að skattleggjast sem fjármagnstekjur, þ.e. með 22% skatti.
- Greiðslur frá Tryggingastofnun ríkisins (TR) skerðast um 45% á móti lífeyrissjóðsgreiðslum umfram kr 25.000 á mánuði og vinnulaunum umfram kr. 100.000 á mánuði. Til viðbótar þeirri skerðingu á greiðslum frá TR, reiknast tekjuskattur á lífeyrisgreiðslurnar og vinnulaunin, þannig að skerðingin og skatturinn af greiðslum umfram frítekjumarkið geta numið allt að 81,9%. Hver er tilbúinn að vinna við þá ósanngirni gagnvart því sem ætti að vera grundvallaratriði hjá hverju lýðræðisþjóðfélagi; að fá að vinna til launa sér til bjargar frá fátækt og borga af því skatt eins og aðrir, en ekki til viðbótar með skerðingu, þannig að nær ekkert sé eftir?
- Ofangreindar viðmiðanir um skerðingar hafa verið óbreyttar í fjögur ár. Þegar allt annað hækkar í gjöldum og launum eftir vísitölum og verðbólgu, þá ættu viðmiðunarfjárhæðir vegna frítekjumarks að hækka árlega miðað við það. Þessar óbreyttu skerðingar á greiðslum frá TR, eru því ekkert annað en lækkun á greiðslustöðu þessa fólks til lífsbjargar, þeirra sem minnst fá.
- Ákvörðun um að skerða með sama hætti desemberuppbót og sumarorlof, sem TR greiðir til eldri borgara, var skerðing. 2008 var samið um að allir fengju þetta sem uppbót á laun, tryggingargreiðslur og bætur. Hverjum skyldi hafa dottið í hug við þá samninga, að skerðingum yrði viðhaldið árlega síðan?
- Skattleysismörkin voru lækkuð um kr. 3.836 á mánuði, eins og reyndar var einnig gert á síðasta ári, í bæði skiptin án umfjöllunar, sem sannarlega bitnar mest á þeim sem minnst hafa og er því skerðing. Grunnlífeyrir hækkaði 1. janúar um 6,1% í kr. 266.033 á mánuði. Hækkunin var skilgreind 3,6%, miðað við óskiljanlegan útreikning hækkunar, líklega frá 2019, að viðbættri 2,5% hækkun, sem sambærilegir hópar fengu að lágmarki, vegna sömu hækkana á föstum aukatekjum ríkissjóðs og sveitarfélaga 2021, sem voru þó víða hærri, svo sem á sorphirðugjöldum og póstburðargjöldum. Hækkun TR frá 1. janúar 2021 reyndist vera um kr. 10.000 á mánuði, sem eftir skattlagningu og með lækkuðum persónuafslætti skilja eftir af greiðslu TR, kr. 198.986, en hjá einstæðingum með heimilisuppbót kr. 245.270. Þannig er viðhaldið stefnu ríkisstjórna frá hruni 2008 að lækka árlega verðgildi greiðslna TR og til viðbótar að viðhalda skattlagningu lágmarksgreiðslna til sárrar fátæktar. Hvernig getur það verið sanngjarnt samanborið við krónutöluhækkanir sem aðrir hafa notið árið 2020 eða við lífskjarasamninga þá og einnig þetta ár, ásamt öðrum launahækkunum?
Halldór segir að skerðingar á eldri borgara nemi mörgum milljörðum króna á ári. Vísar hann til þess að árið 2017 hefðu greiðslur án skerðinga átt að kosta ríkið 101,9 milljarða króna en það ár greiddi ríkissjóður út 66,9 milljarða í ellilífeyri og heimilisuppbót.
„Skerðingarnar spöruðu ríkissjóði því um 35 milljarða það ár. Þar af spöruðu skerðingarnar vegna lífeyrissjóðsgreiðslnanna líklega um 70% af þeirri upphæð eða um 24 milljarða. Hvað skyldi upphæðin hafa verið á síðasta ári, vegna áunninna réttinda eldri borgara, sem Alþingi með ólögum heimilar að séu teknar af lögbundnum sparnaði einstaklinga allt frá 1969? Getur verið að alþingismenn átti sig ekki á því hvernig kerfið er úthugsað með öllum þessum skerðingum, sem verður að breyta með lögum, ef við viljum búa í réttarríki, þar sem sanngirni ríkir?“
Halldór endar grein sína með því að benda á að 32 þúsund af um 43 þúsund eldri borgurum fái greiðslur frá TR. Lífeyrissjóðsgreiðslur og aðrar tekjur, sem skerða greiðslur TR séu stighækkandi greiðslur frá 0 krónum upp í um 540.000 krónur á mánuði.
„Þeir sem fá hærri greiðslur, um 5 þúsund eldri borgarar, mynda þann hóp sem hækkar meðaltalið, þegar vitnað er um bætt kjör hjá eldri borgurum. Þá eru líklega ekki taldir með um 6 þúsund eldri borgarar sem fá greitt langt innan við lágmarksgreiðslur TR. Um helmingur þeirra er á elli- og hjúkrunarheimilum og annar helmingur án fullra réttinda til ellilífeyris, s.s. innflytjendur og Íslendingar, sem hafa búið hluta ævi sinnar erlendis. Hvað um stöðu þeirra? Býr þessi hópur ef til vill einnig við skerðingar á greiðslum og þá með mikilli ósanngirni?“