„Það var ekki notalegt að standa frammi fyrir því að glata með þessum hætti ævisparnaði mínum í baráttu minni gegn ólögmætri innheimtu bæjarins,“ segir Guðmundur Víglundsson, véltæknifræðingur og framkvæmdastjóri Tæknimáls ehf., í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag.
Þar segir Guðmundur farir sínar – og raunar margra annarra – ekki sléttar af samskiptum við Hafnarfjarðarbæ. Málið á rætur sínar að rekja til ársins 2016 þegar skipulags- og byggingarráð hóf að senda kröfubréf á eigendur atvinnulóða í bænum. Segir hann að síðan þá hafi bréfasendingum til þessara aðila ekki linnt þar sem þeir voru krafðir um greiðslu þessara gjalda undir hótunum um að ella myndu þeir hafa verra af.
Segir Guðmundur að bærinn hafi beitt öllum þeim þvingunarúrræðum sem sveitarstjórnir hafa yfir að ráða til að knýja borgarana til hlýðni.
Segir hann að dagsektarákvörðunum hafi rignt yfir þessa aðila og um leið hafi verið gefið í skyn að ef þeir hlýddu og greiddu stöðugjöldin, þá yrðu dagsektirnar felldar niður.
„Gekk bærinn svo langt að leggja á mig persónulega dagsektir upp á 20 þúsund krónur á dag, undir þeirri hótun að þær yrðu innheimtar hjá mér ef ég beygði mig ekki og sækti um og greiddi fyrir stöðu tveggja gáma á lóð minni.“
Guðmundur segir að réttlætið hafi nú loks náð að sigra með úrskurði úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála þar sem Tæknimál ehf. kærði álagningu stöðuleyfisgjalda fyrir gáma á atvinnulóð í Hafnarfirði. Bendir Guðmundur á að þetta sé annar úrskurðurinn sem nefndin hefur fellt á skömmum tíma um ólöglega innheimtu gjalda fyrir slík leyfi.
Málið hefur haft sín áhrif og rifjar Guðmundur upp hvað honum var brugðið þegar hann leit á heimabanka sinn fyrr á þessu ári.
„Í vor blasti við mér á heimabankanum að ég skuldaði Hafnarfjarðarbæ rúmar tvær milljónir í dagsektir vegna þess að ég hafði þráast við að sækja um leyfi og greiða fyrir þessa tvo gáma mína. Það var ekki notalegt að standa frammi fyrir því að glata með þessum hætti ævisparnaði mínum í baráttu minni gegn ólögmætri innheimtu bæjarins.“
Honum var kunnugt um að Jón Auðunn Jónsson lögmaður hafi verið að kljást við bæjaryfirvöld vegna þessarar ólögmætu innheimtu fyrir aðra lóðareigendur, sem höfðu setið undir sömu þvingunaraðgerðum bæjarins. Kærði hann álagninguna og innheimtuna á hendur honum til úrskurðarnefndar umhverfis- og auðlindamála. „Niðurstaða nefndarinnar er afdráttarlaus: „Felld er úr gildi kærð álagning stöðuleyfisgjalds vegna tveggja gáma á lóðinni Steinhellu 5, Hafnarfirði.“
Í úrskurðinum fer ÚUA mjög ítarlega yfir alla málavexti og rekur hvernig bærinn hefur komið fram við eigendur atvinnulóða í bænum. Fer nefndin mjög vel yfir öll ákvæði byggingarreglugerðar varðandi stöðuleyfi, og hvernig þeim skal beitt, hvað megi og hvað megi ekki.“
Guðmundur segist vilja vekja athygli á þessari atburðarás til að upplýsa íbúa Hafnarfjarðar um það hvernig stjórnendur og embættismenn bæjarins hafa beitt öllum þeim ráðum og tækjum sem þeim eru afhent með lögum til að „tukta okkur til hlýðni“ eins og hann orðar það.
„Hvernig þessir aðilar hafa skellt skollaeyrum við öllum ábendingum um að þeir séu að fara afvega og séu að beita okkur bæjarbúa órétti. Sérstaklega er allt þetta atferli alvarlegt vegna þess að þau hótuðu okkur og fjölskyldum okkar fjárhagslegu tjóni ef við beygðum okkur ekki undir þeirra vald.“
Guðmundur bendir að lokum á að Hafnarfjarðarbær hafi samtals innheimt 45 milljónir króna af atvinnulífinu í bænum með þessum aðferðum.
„Þetta fé ber bænum nú að endurgreiða með vöxtum. Á sama tíma nam kostnaður bæjarins af þessu brölti öllu u.þ.b. 64 milljónum króna. Sem bæjarbúi spyr ég hvort hinir kjörnu bæjarfulltrúar okkar ætli að axla ábyrgð á þessum afglöpum embættismanna sinna?“
