Guðrún Sigríður Geirsdóttir fæddist 29. maí 1938 í Reykjavík. Hún lést 1. febrúar 2020. Guðrún Sigríður eða Sirrý Geirs eins og hún var jafnan kölluð varð heimsfræg á Íslandi eftir að hafa verið kosin fegurðardrottning Íslands. Tók hún þátt í fegurðarsamkeppni Evrópu og alþjóðlegu fegurðarsamkeppninni Miss International í Kaliforníu þar sem hún hreppti þriðja sætið.
Sirrý var fyrsta fegurðardrottningin sem hugðist á einhvern frama erlendis. Vegna keppninnar fór hún í þriggja mánaða söngferðalag til Manila, Japans og Hong Kong. Hún starfaði síðan við kvikmyndir í Hollywood á árunum 1960-63 og lék þá m.a. í tuttugu sjónvarpsþáttum og þremur kvikmyndum auk þess sem hún stundaði þar söngnám.
Sirrý Geir lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum 1958. Um haustið innritaðist hún í Háskóla Íslands í heimspeki, frönsku og sænsku. Vorið 1959 var hún valin fegurðardrottning Íslands en við það urðu straumhvörf í hennar lífi og hún lagði háskólanámið á hilluna um sinn.
Haustið 1960 náði hún þriðja sæti í fegurðarsamkeppninni Miss International á Langasandi í Kaliforníu. Við tóku viðburðarík ár fram til 1970 en á þeim árum bjó hún í Los Angeles og New York. Hún ferðaðist víða, starfaði m.a. sem leikkona í sjónvarpsþáttum, kvikmyndum, auglýsingamyndum og við fyrirsætustörf.
Sigríður fór til New York 1963 og vann þar við og lék í sjónvarpsauglýsingum næstu þrjú árin, auk þess sem hún var einn vetur við tískusýningar í Acapulco í Mexíkó. Hún sneri aftur til Kaliforníu 1968 og vann þar í eitt ár við auglýsingagerð, en fór í þriggja mánaða söngferðalag til Singapúr og Hong Kong og dvaldi síðan í sex mánuði í Manila við auglýsingagerð. Þá ferðaðist hún um Indland, Íran og Egyptaland og kynnti sér indversk trúarbrögð og lífsviðhorf.
Á Lemúrnum segir:
„Sirrý kom meðal annars fram í sjónvarpsþáttunum The Beverly Hillbillies, auk þess sem hún fékk lítil hlutverk í kvikmyndunum The Crawling Hand og Hitler, en síðari myndin fjallaði um síðustu æviár Hitlers. Systir Sirrýar, Anna Geirsdóttir, keppti einnig í Ungfrú alheimi og lenti í öðru sæti.“
Um tímann í Hollywood sagði Sirrý Geirs í viðtali við Helgarpóstinn árið 1982:
„Ég leigði íbúð í Hollywood og bjó þar eftir þetta, lærði bæði söng og leik hjá góðum kennurum. Ég lék þarna i sjónvarpsþáttaseriu, þremur kvikmyndum og gerði dálitið af auglýsingamyndum jafnhliða. Ég lék til dæmis í Hitler með Richard Basehart, Bed-time Story með David Niven og fleirum og svo var það mín stærsta rulla, The Crawling Hand, sem var blanda af science fiction og hryllingsmynd. Hún er enn sýnd i sjónvarpi vestra af og til.\"
Óhjákvæmilega rekst fólk í kvikmyndaheiminum á annað fólk i sama starfi, frægt fólk. Sirrý upplifði það að sjálfsögðu:
„Ég hef hitt mjög marga af þeim, sem maður er að sjá í bíó núna og ekki siður í eldri sjónvarpsmyndum, sem við sjáum hér heima. Ég man í fljótu bragði eftir þeim indælishjónum Mary Pickford og Douglas Fairbanks sem ég hitti einu sinni I boði höldnu fyrir Felix prins af Austurriki, Ursulu Andress, Goldie Hawn, Jane Fonda, Natalie Wood og fleiri. Marilyn Monroe hitti ég einu sinni, var henni samferð í flugvél.“
Hvernig var Marilyn?
„Hún var ljós yfirlitum, ljóshærð, og í næfurþunnum kjól! Þetta var um það bil ári áður en hin dó. Við lentum saman í flugstöð, þar sem hún hafði ekki fengið að fara um borð i flugvélina, sem hún ætlaði með, því hún var með hundinn sinn með sér. vingjarnlegasta kona —en var fremur móðguð yfir því að hafa ekki fengið að hafa hundinn hjá sér, því henni fannst hún alveg nógu fræg til þess\"
Uppspuni og kjaftasaga
Vist hefur sitthvað verið sagt um Sirrý Geirs á íslandi. Hún sagist ekki taka það alvarlega. „Ég veit sjálf hvar ég stend“, sagði hún og brosti. „Ég var trúlofuð hér heima þegar ég för i fegurðarsamkeppnina og það slitnaði raunar ekki upp úr því fyrr en nokkrum ár-um seinna. Svo var ég aftur trúlofuð lögfræðingi i New York i tvö ár og loks var ég gift hér heima 1975. Það stóð ekki mjög lengi af ástæðum, sem ég kæri mig ekki um að fara út í, enda er það mitt einkamál.“
En þú hefur aldrei eignast börn?
„Það hefur aldrei gefist tími til þess og fer nú hver að verða síðastur, ha ha! Nei, annars, í alvöru, þá hefur aldrei komið til þess. Ég hef samt mikið verið innan um börn.“
Bætti Sirrý við að hún hefði oft gætt frænku sinnar, Sigríðar, sem kölluð var Níní.
Og ertu nú sest að hér fyrir fullt og allt?
„Já. Ég er búin að vera hér í tíu ár! Nú vil ég fara að nota mína menntun, ná mér i starfsreynslu sem kennari og skipta um tempó. Ég er búin að hafa nóg að gera siðan ég kom heim, hef verið í skólanum, unnið i heildsölunni hjá föður mínum, I Iðntæknistofnun og sitthvað fleira. Mér líður vel. Ég er frekar hamingjusöm að eðlisfari og reyni að hafa alltaf nóg að gera svo ég þurfi ekki að vera að hafa áhyggjur af eigin vandræðum. Nei, mig langar ekki út aftur.... ekki til að setjast að. Á þeim tíu árum sem eru liðin síðan ég kom heim er ég búin að fara í löng ferðalög. Einu sinni var ég eitt sumar á Hawaii og svo fór ég fyrir fjórum árum í siglingu með Cunard niður um alla Suður-Ameríku. Þar með hafði ég komið í fimm heimsálfur þ.e. ef maður skiptir Norður- og Suður-Ameríku I tvær. En nú bið ég eftir svari um hvort ég fái kennarastöðuna...“
Sirrý Geirs fékk síðan stöðu sem kennari en heimkomin árið 1971 hóf hún vinnu við fyrirtæki Geirs, föður síns. Nokkur ár kom hún fram sem söngkona með dægurlagahljómsveitum, m.a. með KK sextett og hljómsveit Ragnars Bjarnasonar og sem söngkona tók hún þátt í sjónvarpsþáttum. Lék hún einnig í kvikmynd eftir Hrafn Gunnlaugsson.
Árið 1981 lauk hún BA-prófi í ensku og ári síðar kennsluréttindum. Hún kenndi eftir það m.a. við Fjölbrautaskóla Suðurnesja og Menntaskólann á Laugarvatni.
Sirrý Geirs giftist árið 1975, Þorkeli Valdimarssyni en þau skildu eftir stutta sambúð. Árið 1983, 30. desember, giftist hún Stefáni Bjarnasyni. Sirrý og Stefán voru barnlaus en hann átti tvo syni með fyrri eiginkonu sinni. Þau bjuggu lengst af á Siglufirði og í Hveragerði. Þar hélt Sigríður heimili þar til hún lést.
Sigríður (Níní) og Anna María skrifa í Morgunblaðið:
„Líf Sirrýjar frænku var fjölskrúðugt og fyrir barn var það hjúpað ævintýraljóma. Við skoðuðum oft myndir frá árum hennar sem ungfrú Ísland, myndir frá ýmsum heimshornum sem fulltrúi Íslands á erlendri grundu, allt frá Hollywood til Asíu. Við fengum að máta kjólana hennar, spígspora um á hælaskónum hennar, máta hárkollur og skart. Hvað það var skemmtilegt og hún gjöful á sögur og söng. Mikið fannst okkur hún falleg og lífleg. En hjá Sirrý voru líka dimmir dagar, myrkur og átök. Á þeim tíma skildum við ekki hvers eðlis þetta var og gerðum það eitt sem barn gerir, héldum okkur til hlés þar til Sirrý frænka varð aftur sjálfri sér lík, glæsileg, brosmild og tilbúin í fleiri ævintýri.“
Þá skrifa þær einnig:
„Hún var stálminnug og gat lýst í smáatriðum hverri einustu flík sem hún klæddist í Ameríku í Miss International-keppninni, einstaklingum og atvikum. Með sama hætti gat hún lýst nánast hverjum einasta firði á Íslandi, helstu staðháttum og vegatálmum, án þess endilega að hafa komið á þær slóðir. Hún var sérfræðingur í ættfræði og rakti ættir okkar til kónga og drottninga. Minna mátti það ekki vera. Þá las hún og hlustaði á innlendar og erlendar fréttir og var áskrifandi að Time. Hún var ætíð mikil næturugla og var því algengt að hún tæki upp símann og hringdi í okkur löngu eftir miðnætti til þess að ræða hluti sem henni voru ofarlega í huga. Tíminn var afstæður hjá Sirrý frænku.“
„Að leiðarlokum viljum við systur þakka Sirrý fyrir okkur og þá umhyggju sem hún sýndi okkur.“
Valtýr Sigurðsson skrifar:
„Sirrý var mikil prímadonna og ekki var alltaf auðvelt að gera henni til geðs. Það sem hins vegar stóð upp úr var dugnaður hennar og kraftur. Hún fylgdist vel með fréttum, las íslensk og erlend tímarit og gat rætt um alla skapaða hluti. Þá var hún með afbrigðum minnug. Ættfræði var hennar ær og kýr og þau voru ekki fá skiptin sem ég mátti hlusta á langar skýringar hennar á ýmsum ættartengslum. Ekki þýddi þá að reyna að stöðva hana með því að segja að ég þekkti hvorki haus né sporð á viðkomandi fólki né hefði á þessu áhuga. Þó var það eitt sem hún virti alltaf í þessum samtölum og það var þegar ég sagði: „Sirrý, það er að koma fréttatími.“ Það skildi hún og samtalinu var umyrðalaust slitið.“
Sigríður lést eftir stutta sjúkralegu á Heilbrigðisstofnun Suðurlands, Selfossi.