„Við ættum að auka sveigjanleika íslensks vinnumarkaðar. Fram undan er uppbrot samfélagsins með fjórðu iðnbyltingunni af völdum tækni sem kallar á breyttar áherslur þegar kemur að færni og endurmenntun á vinnumarkaðinum. Við munum þurfa að auka sveigjanleika vinnumarkaðar til að mæta þeim áskorunum. Mannauðinn, hugkvæmni, þekkingu og reynslu, sem liggur á öllum aldursbilum, þarf að styrkja og nýta. Þar verður aldur ekki aðalatriði heldur þekking og geta.“
Þetta segir Davíð Stefánsson ritstjóri Fréttablaðsins í leiðara í helgarblaðinu. Davíð bendir á að þjóðin eldist hratt og hópurinn á þriðja æviskeiðinu, sem hefst um 65 ára aldur stækkar sífellt. Gangi mannfjöldaspár eftir verða árið 2035 þeir sem eru 65 ára og eldri yfir 20 prósent mannfjöldans og árið 2061 yfir 25 prósent. Davíð segir að mikilvægt sé að veita fólki tækifæri til að starfa lengur. Davíð segir:
„Við eigum að hlusta meira á þá sem eldri eru og bera fyrir þeim tilhlýðilega virðingu. Þroski má vega þyngra en æska. Þær föstu mælistikur sem liggja í aldursmörkum 67 eða 70 ára og jafnvel yngri, óháð getu eða löngun viðkomandi, eru óskynsamlegar og jafnvel má færa sterk rök fyrir því að þær séu efnahagslega og félagslega skaðlegar.“ Þá segir Davíð á öðrum stað:
„Þegar við horfum upp á manneklu og skort á fagfólki í ýmsum starfsstéttum skýtur það skökku við að krefjast þess að fullfrískt fólk með ríkan vilja til áframhaldandi starfa sé skikkað út af vinnumarkaði. Þannig hefur til að mynda tugum lækna með fulla starfsorku og vilja til starfa verið gert að hætta. Þetta gerist þrátt fyrir að lækna skorti!“
Þá segir Davíð í lok pistilsins:
„Fólk á að hafa valfrelsi um það hvenær það hættir að vinna og hvernig það stendur að því.“
Hér má lesa pistilinn í heild sinni.
