Þrjár konur segja frá áreitni af hendi Jóns Baldvins Hannibalssonar, fyrrverandi ráðherra og sendiherra, í Helgarblaði Fréttablaðsins í dag. Ragna Björg Björnsdóttir, 72 ára gömul húsfreyja, Sigurbjörg Jónsdóttir, 69 ára stuðningsfulltrúi og Elísabet Sif Helgadóttur, fyrrverandi starfsmaður Ráðherrabústaðarins, stíga fram í fyrsta skipti undir nafni til að svara fullyrðingum Jóns Baldvins um að frásagnir þeirra séu uppspuni.
„Við vorum bara þrjú eftir af starfsliðinu, ég, yfirmaður minn og sextán ára stúlka sem var að aðstoða mig, enda vorum við ekki vön að vinna svona langt frameftir. Þetta var mjög seint og ég var að klára að ganga frá í eldhúsinu þegar ég heyrði rosaleg læti frammi. Ég man að við vorum með átjánþúsund króna koníaksglös sem lágu þarna á gólfinu brotin. Ef þetta hefði verið einhver Jón úti í bæ þá hefði maðurinn verið ákærður fyrir skemmdarverk,“ segir Ragna sem var matráðskona í Ráðherrabústaðnum árið 1996.
Hún segir að Jón hafi þar verið að verki, en það var enginn Jón úti í bæ heldur fyrrverandi utanríkisráðherrann Jón Baldvin Hannibalsson. „Þarna var hann að brjóta allt og bramla, þessi heldri maður. Allt í einu þeysist hann inn í eldhús og galar: Mig vantar kvenmann! Hann rýkur á mig, kemur aftan að mér, grípur utan um mig og klípur í brjóstin á mér. Ég gat ekkert losnað frá honum,“ segir Ragna.
Hún segir að yfirmaður sinn hafi náð að losa Jón Baldvin af henni. Hann hafi þá ætlað að rjúka á aðra unga stúlku sem var að aðstoða Rögnu en yfirmaðurinn hafi þá öskrað á hann: „Láttu hana vera, hún er bara 13 ára,“ útskýrir Ragna.
Staðfestir söguna
Yfirmaðurinn ætlaði þá að skutla Jóni Baldvini heim en hann neitaði að yfirgefa Ráðherrabústaðinn án stúlkunnar. Ragna segist hafa séð þau fara öll saman í bílinn.
„Mér fannst þetta svo ógeðslegt og mér brá svo ofboðslega. Mér leið eins og ég væri stödd í einhverri vitfirringaveröld. Þetta var bara þvílíkur viðbjóður og ég hef aldrei getað horft á hann aftur í sjónvarpi.“
Fréttablaðið hafði uppi á Elísabetu Sif Helgadóttur, ungu stúlkunni í sögunni. Aðspurð um kvöldið segist hún muna vel eftir því en hún var 16 ára þegar hún vann í Ráðherrabústaðnum. Hún staðfestir frásögn Rögnu um að Jón Baldvin hafi veist að henni og gripið utan um hana. Segir hún ekkert frekar hafa gerst milli sín og Jóns Baldvins „Yfirmaðurinn sá til þess að hann náði ekkert til mín,“ segir Elísabet og bætir við að henn hafi þótt Jón Baldvin ruddalegur.
„Hann var harður og eitthvað var að gerast.“
Sigurbjörg Jónsdóttir lýsir öðru atviki í viðtali við Fréttablaðið. Hún starfar nú sem stuðningsfulltrúi í grunnskóla. Hún lýsir því hvernig hún varð fyrir áreitni á grunnskólaaldri af hendi Jóns Baldvins, sem var þá enskukennari hennar í Hagaskóla.
Hún segir að Jón Baldvin hafi boðað hana í aukatíma hjá sér sama dag og jólafríið hófst í skólanum. „Ég sest bara niður og ætla að hefjast handa við að læra. Hann stóð við gluggann og horfði út. Eftir nokkra stund gengur hann svo að mér og sest fyrir aftan mig, þannig að ég þrýstist alveg upp við borðið,“ segir Sigurbjörg. Henni brá og reyndi að brjóta heilann um hvað hún ætti að gera næst. Segist hún þá hafa fundið fyrir hreyfingum frá honum upp við bakið á sér.
„Hann sat þétt upp við mig og ég fann fyrir aftan mig að hann var harður og eitthvað var að gerast.“ Hún ýtti frá sér borðinu af öllum krafti og stóð upp og benti á kennaraborðið.
„Þá spurði ég hann: Af hverju situr þú ekki við þetta borð Er þessi stóll ekki fyrir þig?“ Þá hafi hann horft á hana og sagt að tíminn væri búinn og ætlaði þá Sigurbjörg að yfirgefa kennslustofuna. „Þá fer hann fram fyrir mig og grípur kápuna mína. Hann heldur á henni til þess að klæða mig í hana, svo var hann heillengi að dúlla sér við að hneppa henni upp. Ég var líka með derhúfu sem hann setti á höfuðið á mér og lagaði. Hann horfði á mig og sagði mér að skemmta mér hóflega í fríinu. Svo bætti hann við að hann ætlaði að kalla á mig í annan aukatíma.“
Hún segist hafa verið afar fegin að losna út og hafi hraðað sér heim. „Ég gekk bara mínum skrefum alla leið heim, henti frá mér töskunni og sagði við mömmu: Veistu mamma, ég er komin í jólafrí og ef Jón Baldvin hringir og segir mér að koma í aukatíma, þá fer ég ekki. Segðu að ég sé komin í jólafrí og að þú megir ekki missa mig. Svo í fríinu, alltaf þegar síminn hringdi, þá fékk ég hnút í magann. Ég hleraði allt til þess að vita hvað mamma myndi segja í símann.“
Ekki einangrað atvik
Sigurbjörg kom sér þá til annars enskukennara í skólanum. Þegar skólinn byrjaði aftur eftir jól hafi Jón Baldvin komið að henni og sagt: „Nú kemur þú upp til mín í dag. Ég sneri mér að honum og sagði: Nei, ég kem ekki til þín, ég er hætt hjá þér. Nú, spurði hann. Já, svaraði ég. Þú veist hvers vegna. Ég er byrjuð hjá öðrum kennara.“
Sigurbjörg segir að þó hún hafi verið ung hafi hún vitað að þetta væri ekki eðlilegt. „Ég var bara 15 ára og þegar ég hugsa til baka þá er ég svo ánægð með hvað ég var ákveðin.“
Hún segir atvikið ekki einangrað þó það hafi verið það alvarlegasta.
„Þegar ég fór út í frímínútur þá átti hann til að bíða við dyrnar og spurði oft hvort ég vildi ekki spjalla við hann. Þá löbbuðu bekkjarfélagarnir mínir framhjá og blístruðu, gáfu þannig í skyn að það væri eitthvað á milli okkar. Mér leið ekkert vel. Ég hélt alltaf að hann vildi tala um námið en það var aldrei þannig, hann vildi frekar hrósa útlitinu mínu, hversu flott ég væri og hvað kjóllinn væri rosalega flottur á mér. Þá spurði ég hvort hann vildi virkilega bara tala um þetta og hann svaraði játandi. Þá fór ég í burtu frá honum og út í frímínútur.“