Lára G. Sigurðardóttir, læknir og bakþankahöfundur Fréttablaðsins, veltir fyrir sér hvort það sé tímaskekkja að mæla verðleika út frá einkunnum eins og tilhneigingin hefur verið lengi.
Lára skrifar um þetta í bakþönkum Fréttablaðsins í dag en eins og flestir vita stendur prófatíð nú yfir. Bendir Lára á að brátt megi búast við fréttum af hæstu einkunnum nemenda. Af því tilefni rifjar hún upp samtal við eiginmann sinn.
„Ég held að það hafi haft jákvæð áhrif að flytja ungur til Bandaríkjanna og hverfa inn í fjöldann,“ sagði maðurinn minn þegar ég spurði hann hvernig það að dúxa í menntaskóla hefði mótað hann. „Það fór ekki vel fyrir mörgum sem dúxuðu á svipuðum tíma og ég.“
Lára bendir á að það að vera góður á bókina þyki fínt, en að búa yfir mannkostum eins og umhyggju fyrir náunganum fái engin verðlaun.
„Er þetta séríslenskt? Síðustu ár sóttu drengirnir mínir skóla sem eru á lista yfir þá bestu í Bandaríkjunum. Ég sat nokkrar útskriftir, en aldrei var minnst á einkunnir. Allir voru jafnir að leikslokum. Aftur á móti voru ársfjórðungslega veittar viðurkenningar fyrir að bæta sig í samskiptum og mannkostum. Styrkleikar nemenda voru dregnir fram í sviðsljósið þar sem árgangurinn klappaði, hvatti og samgladdist. Allir stigu upp á svið.#
Lára segir að hinn virti Stanford-háskóli hafi sama sið með einkunnir.
„Fyrir nokkrum árum fór ég þangað á kynningarfund um MBA-nám. Umsjónarkennarinn sagði að eftir að þeir hættu að birta einkunnir hafi ánægja með námið aukist ásamt því að streita minnkaði. Nemendur væru því hvattir til að halda einkunnum fyrir sig.“
Lára spyr hvort það sé tímaskekkja að mæla verðleika út frá einkunnum.
„Það er engum hollt að bera sig stöðugt saman við aðra, því einkunnir eru engin trygging fyrir hamingju og velgengni í lífinu. Hins vegar er gæfuríkt að bæta sjálfan sig. Sagt er að allt það sem þú veitir athygli vaxi og dafni. Í stað þess að kynda undir streitu með samanburði við aðra væri þá ekki nær að hvetja ungmenni til að setja sér eigin markmið og keppa að þeim? Keppa við sjálfan sig og verða með því betri manneskja. Og verða dúx í eigin lífi.“