„Hinn venjulegi Íslendingur sem býr við kjör sem rétt duga til venjulegrar framfærslu botnar ekkert í þessum kjörum hinna útvöldu. Í tilviki Samherjabarnanna þá taka þau til sín árslaun láglaunafólks á hverjum sólarhring.“
Þetta segir Reynir Traustason, ritstjóri Mannlífs, í leiðara blaðsins sem kom út í dag. Þar skrifar Reynir um þá ákvörðun eigenda Samherja að framselja hlutabréfaeign sína í Samherja hf. til barna sinna.
Reynir segir að auðæfin sem börnin fá í sinn hlut nemi rúmum 60 milljörðum króna, en þess má geta að ítarleg umfjöllun er um málið í Mannlífi í dag. Þau barnanna sem eignast mest fái 15 þúsund milljónir í sinn hlut.
„Þessi upphæð er svo svimandi há að erfitt er að gera sér grein fyrir henni,“ segir Reynir sem freistar þess að setja hlutina í samhengi.
„Til að setja hlutina í samhengi þá má reikna með að hvert barnanna fái árlega arð sem nemur um 1.300 milljónum króna. Í þessari nálgun hefur verið tekið tillit til erfðafjárskatts. Það þýðir að á hverjum sólarhring fær hvert og eitt barnanna sem nemur 3,5 milljónum króna í arð. Höfuðstólinn haggast ekki. Þau fá 146 þúsund krónur á klukkutímann, allan sólarhringinn. Blessað kvótakerfið sem gerði börnin mín rík, gætu þeir sagt.“
Reynir segir að það sem truflar fólkið í landinu er sú staðreynd að grunnur alls þessa auðs sé fiskurinn í sjónum. Reyndin sé sú að fyrirtæki og einkaaðilar njóti arðs af auðlindinni þó lög segi skýrt að fiskistofnar á Íslandsmiðum séu sameign þjóðarinnar.
„Hinn venjulegi Íslendingur sem býr við kjör sem rétt duga til venjulegrar framfærslu botnar ekkert í þessum kjörum hinna útvöldu. Í tilviki Samherjabarnanna þá taka þau til sín árslaun láglaunafólks á hverjum sólarhring. Þegar sérhvert barnanna leggur höfuð á koddann þá halda peningarnir áfram að streyma inn. Eftir átta tíma svefn verða tekjurnar um 900 þúsund krónur.“
Reynir tekur ekkrt af stofnendum Samherja og segir fyrirtækið hafa byggst upp á dugnaði og eljusemi. Ekki sé við persónur og leikendur að sakast.
„Samherjafrændur hafa lengst af staðið sig vel í rekstri þótt seinna hafi gefið á bátinn. Þeir nýttu sér þá þjóðargjöf sem Alþingi Íslendinga færði þeim og urðu moldríkir.“