Þurfti að fara á 3 banka­reikninga til að finna 500 krónur

Tómas Andrés Tómas­son er nýjasti gesturinn í Pod­casti Sölva Tryggva­sonar. Tómas, sem er betur þekktur sem Tommi á Búllunni er fyrirn löngu orðin goð­sögn í ís­lensku við­skipta- og veitinga­lífi. Í þættinum segir Tommi meðal annars frá því þegar hann smakkaði ham­borgara í fyrsta sinn:

,,Ég fékk minn fyrsta ham­borgara í Ís­borg, sem var svona lítil búlla niður í Austur­stræti. Ég var 14 ára gamall og ég man að það var bara eins og himnarnir opnuðust. Og franskar kar­töflur, ég hafði aldrei smakkað annað eins og þetta var ást við fyrstu smökkun.”

Ná­lægt því að glata öllum tæki­færum í drykkju

Þó að Tommi hafi í gegnum tíðina af­rekað ó­trú­lega hluti var leiðin alls ekki alltaf slétt og felld og Tommi segist hafa verið ná­lægt því að glata öllum sínum tæki­færum vegna drykkju:

,,Ég byrjaði mjög snemma að drekka, þegar ég var 13 ára gamall og þá opnuðust himnarnir eina ferðina enn. Ég drakk alltaf til að vera fullur og það fór mér illa að drekka. En ég fór að læra kokkinn og maður komst upp með að drekka þar. Ég hætti svo, en byrjaði aftur og þegar ég kom heim frá Banda­ríkjunum átti ég erfitt með að fá vinnu af því að það hafði spurst út að ég væri drykk­felldur. En ég hætti ekki, en var svo heppinn að þá­verandi konan mín sagði við á ein­hverjum punkti:
,,Annað hvort hættir þú að drekka vinur eða ég skil við þig.”

Það er engin lygi að mig langaði mest að skilja við hana og halda á­fram að drekka, en ég vildi ekki tapa ,,djobbinu”, þannig að ég tók mig til og drakk ekkert í 3 ár og það var dá­sam­legur tími. Þessi ár, sem voru í Grinda­vík, voru á margan hátt mín skemmti­legustu og bestu ár.”

300 þúsund ham­borgarar á einu ári

Tommi hefur verið sam­ofin ís­lenskri matar­menningu í nærri 50 ár, eða allt frá því hann seldi meira en 300 þúsund ham­borgara á einu ári eftir stofnun Tomma­borgara.

,,Ég inn­réttaði 12 fer­metra skrif­stofu og þar bjuggum við Helga, þá­verandi konan mín, í átta mánuði. Á næturna var þetta sven­her­bergið okkar, en á daginn skrif­stofa. Þegar við opnuðum Tomma­borgara 1981 kostaði Tomma­borgari án osts 22 krónur, en með osti 25 krónur. Frönskurnar kostuðu 6 krónur og gosið 4,6 eða 8 krónur eftir því hvað glasið var stórt. Þegar við opnuðum man ég að fólki fannst þetta frekar ó­dýrt og þetta gekk lygi­lega vel. Á fimm vikum var ég kominn í að selja þúsund ham­borgara á dag og staðurinn borgaði sig niður á 3 mánuðum. Staðurinn tók ekki marga og fólk beið stundum meira en klukku­tíma bara til að taka með sér tvo ham­borgara heim. Það var eins og fólk hefði aldrei fengið mat áður og við seldum 352 þúsund ham­borgara fyrsta árið eftir að við opnuðum.”

Hélt hann gæti sest í helgan stein

Tommi hafði Rekið Hard Rock Cafe, Hótel borg og marga fleiri staði þegar hann hugðist fara að setjast í helgan stein upp úr alda­mótum, en áttaði sig fljótt á því að staðan væri ekki alveg nógu góð:

,,Ég seldi borgina 2001 og hélt ég gæti borgað skuldir mínar og átt af­gang og farið að að hugsa til þess að verða ,,grand old man”, en ég skuldaði meira en ég hélt og átti minna en ég átti von á og var miklu blankari en ég hélt. Ég notaði alltaf tvo eyrnapinna eftir sturtu á morgnana, en ég var orðinn svo blankur þarna að ég tímdi bara að nota einn. En það sem vakti mig til lífsins var þegar ég þurfti að kaupa fyrir­fram­greitt sím­kort árið 2003. Ég þurfti að fara inn á 3 banka­reikninga til að skrapa saman 500 kall. Þá áttaði ég mig á því að ég yrði að gera eitt­hvað í mínum málum. Þetta var í raun upp­hafið að því að ég stofnaði Búlluna. Þetta var því­líkt sjokk og niður­læging. Að Tommi á Hard Rock og Borginni ætti ekki einu sinni 500 kall til að setja inn á símann sinn. En þegar hug­myndin kom um að fara aftur að steikja ham­borgara fannst mér það nánast niður­lægjandi. Það var tíma­bil sem átti að vera búið. En svo fór fólk að tala um það að Tommi væri aftur að byrja með ham­borgara­stað og smám saman sá ég að það gæti verið besti kosturinn í stöðunni.”

Beck­ham hélt barna­af­mæli á Búllunni í London

Eins og þekkt er orðið gekk Ham­borgara­búllan strax mjög vel og áður en langt um leið var búið að opna Búlluna í London og þar varð fljótt mikið að gera líka.

,,Einn daginn sáum við það svo að David Beck­ham var mættur á staðinn til að fá sér ham­borgara. Hann var bara í úlpu með six­pensara og strákinn sinn með sér og allt í einu tekur ein­hver eftir því að hann er þarna og það er fólk sem biður um myndir af sér með honum og þá eigum við myndir af honum inni á staðnum og svo kom hann nokkrum sinnum eftir þetta. Svo opnuðum við á King´s Road og ég veit ekki hvernig á því stóð að þau hjónin leigðu þann stað tvisvar sinnum til að halda af­mælis­veislu fyrir börnin sín.

Þau voru bara þarna eins og hjón úr Breið­holtinu að passa barna­skarann. Við sögðum engum frá þessu, en þetta spurðist út. Og ég segi það núna að ég hefði frekar viljað fá Beck­ham í heim­sókn á staðinn heldur en Breta­prins. Það er öllum vel við Beck­ham úti um allan heim og allir vilja tengjast honum.”

Þakkar Bubba formið

Tommi er í mjög góðu líkam­legu formi og hefur æft mjög reglu­lega í 40 ár. Hann þakkar Bubba Morthens fyrir það.

,,Þegar ég fór á Rokk-,,showið” á Broa­dway 1981 og sá Bubba beran að ofan varð vendi­punktur. Hann hljóp um sviðið allur skorinn og vöðva­stæltur. Ég fer heim, á þeim tíma þegar ég bjó á skrif­stofunni á Tomma­borgurum og horfði í spegilinn og mig langaði að fara að gráta. Ég var svo illa á mig kominn. Þarna byrjaði ég að æfa. Skömmu síðar var ég kominn til Kali­forníu og þá æfði ég í Gold´s Gym eftir að Pumping Iron með Arn­old Schwarzeneg­ger. Ég hef æft mjög reglu­lega alveg síðan. Ef að Bubbi hefði ekki verið þarna ber að ofan hefði ég ekki fengið þessa bakteríu og ég hef oft þakkað Bubba fyrir að ég hafi haldið mér í góðu formi í öll þessi ár.”

Í þættinum fara Sölvi og Tommi yfir lygi­legan feril Tómasar, sem spannar allt frá 22 króna ham­borgurum á Tomma­borguru­m­yfir í eignar­hald á Hard Rock, Búllunni í London og ótal fleiri hluti.