Hvað ef við myndum bregðast við ham­fara­hlýnun af sama krafti?

Ert þú kannski sitjandi heima að lesa fréttir og finnst eins og að heimurinn sé að farast og að allt sé að fara á versta veg vegna CO­VID-19? Líður þér eins og þú getir ekki gert neitt við vandanum á meðan þú horfir á vanda­­málið stækka og stækka? Þannig líður mörgum vegna ham­fara­hlýnunar.

Að horfa á allan heiminn bregðast við veirunni á augna­bliki er sönnun þess að leið­­togar heimsins geta í raun og veru gripið til rót­tækra að­­gerða ef viljinn er fyrir hendi. Al­­þjóða­­sam­­starfið, og við­bragðs­hraðinn sem okkur var sagt að væri „ó­­­mögu­­legt“ er að gerast og er að virka vel. Heimurinn er í al­vörunni að taka sig saman til að vinna gegn sam­eigin­­legu vanda­­máli. En þar sem ham­fara­hlýnun er jafn stórt, ef ekki stærra vanda­­mál, hvar eru rót­tæku að­­gerðirnar gegn henni?

Í mörg ár hafa lofts­lags­að­­gerða­­sinnar verið að kalla eftir að­­gerðum strax. Og ár eftir ár hafa að­­gerðir heimsins valdið okkur miklum von­brigðum. Vísinda­­menn segja að við höfum minna en ára­tug til þess að al­­gjör­­lega um­­bylta hag­­kerfinu, fjár­­festa í endur­­nýtan­­legri orku og breyta matar­­­venjum okkar. Þrátt fyrir þessa miklu en jafn­­framt spennandi á­skorun hafa leið­­togar heimsins ekki gert nóg og heimurinn því skrefi nær fram­­tíð þar sem veður­ham­­farir, súrnun sjávar, fjölda­­flótti og stærsta efna­hags­hrun mann­kyns­­sögu verður hluti af dag­­legu lífi jarðar­búa.

Maður veltir fyrir sér: hvað ef við myndum bregðast við ham­fara­hlýnun með sama krafti og við bregðumst við CO­VID-19? Þau við­­brögð myndu líkjast því sem við erum að sjá núna, nema með já­­kvæðari for­­merkjum. Frétta­um­fjöllun allan sólar­hringinn um þróun mála. Við hlustum á sér­­­fræðinga sem halda frétta­fundi dag­­lega og engir efa­­semdar­­menn fá að af­vega­­leiða um­­ræðuna, enda vísindi ekki skoðana­­mál. Olíu­vinnslu er hætt á augna­bliki, ríki myndu kalla eftir vopna­hléi og styrkja þau sam­­fé­lög sem mest finna fyrir á­hrifum hlýnunar. Þrátt fyrir mikla breytingu á dag­­legu lífi fólks er meiri­hlutinn sam­­mála þessum rót­tækum að­­gerðum þar sem þær tryggja fram­­tíð næstu kyn­­slóða. Hins vegar, í stað ein­angrandi sótt­kvíar og sam­komu­banns, gætu við­­brögð heimsins við ham­fara­hlýnun orðið til hins betra fyrir al­­menning. Fjár­­festingar í grænum störfum og ný­­sköpun styrkja hag­­kerfið, þjóð­há­­tíðar­­dagur þar sem allir planta trjám, og að við fögnum því að lifa jarð­vænum og heil­brigðum lífs­­stíl. Þetta eru meðal þeirra að­­gerða sem Ís­land gæti gripið til þar sem við erum ekki bara að koma í veg fyrir yfir­­vofandi heims­krísu, heldur líka að byggja upp betri heim.

Svo, hvað gerum við nú? Nú hefur mengun í heiminum farið niður vegna lokana á stórum verk­­smiðjum en með á­hrifa­­ríkri fjár­­festingu í grænni tækni getum við látið hag­­vöxt rísa, en mengun halda á­­fram að minnka. Þegar við náum stjórn á CO­VID-19 getum við ekki haldið á­­fram lífinu eins og það var áður en þetta byrjaði. Við þurfum að snúa okkur að næstu krísu sem ein­fald­­lega getur ekki beðið lengur. Í sam­­fé­laginu heyrum við margar sögur af fólki sem vinnur nú heima og er að njóta þess að draga að­eins úr hraðanum. Ég vona að við lærum af þessu að lífs­­gæði felast ekki endi­­lega í því að þeysast um allt og kaupa hluti, heldur að njóta augna­bliksins. Oft eru það ein­­földu hlutirnir heima sem gefa okkur mestu lífs­hamingjuna.

Birtist fyrst í Fréttablaðinu.