Tónlistarmaðurinn ástsæli Helgi Pé hefur gengið í gegnum ýmislegt á sinni ævi. Íslendingar þekkja hann ef til vill best sem meðlim Ríó tríó og eitt þekktasta andlit upphafsára Stöðvar 2, en á bakvið þetta góðlega andlit liggja mörg erfið áföll og þungur harmur. Hann segir frá lífshlaupi sínu í þættinum Mannamál með Sigmundi Erni Rúnarssyni á Hringbraut í kvöld.
Æskuvinur Helga og hljómsveitarmeðlimur Ríó tríó, Ólafur Þórðarson, lést á voveiflegan hátt eftir árás af hendi sonar síns fyrir um áratug síðan. Ólafur lá inni á Grensás í rúmt ár eftir árásina og lést síðla árs 2011. Helgi missti þar einn sinn besta vin og í senn missti hann ástríðuna fyrir því að spila tónlist.
Helgi og Ólafur höfðu þekkst frá unga aldri. „Við vorum náttúrulega búnir að þekkjast síðan við vorum 9 ára og áttum þetta sameiginlega „móment“ á milli okkar,“ segir Helgi.
Um hinn hryllilega atburð hefur Helgi þetta að segja: „Maður á alltaf von á bílslysum eða veikindum eða einhverjum slíkum hlutum. En svona kjaftshögg er eitthvað sem glymur í hausnum á manni það sem eftir er. Þetta var fyrir mig og fyrir okkur öll alveg gríðarlegt áfall og harmur.“
Um fallegar minningar og sterka tengingu þeirra æskuvinanna segir Helgi þetta: „Það var þetta augnablik þegar maður var að byrja telja í, þá rétt teygði ég mig fram fyrir bassann og sá í augun á honum þarna hinu megin á sviðinu. Við kölluðumst alltaf á. Og þetta endurtekur þú ekki með neinum. Það er bara svoleiðis.“
Helgi missti ekki aðeins æskuvin sinn, hann missti tónlistina úr lífi sínu. „Músíkin fór. Hún hefur verið mjög stór partur af mér. Ég get ekki meir á því sviði og vil ekki blanda því einhvern veginn eða sjóða það upp í einhverju öðru því þetta var það sem við áttum sameiginlegt og maður getur ekki skáldað það upp eða betrumbætt það,“ segir Helgi. Ljóst er af orðum hans að þeir vinirnir áttu eitthvað alveg sérstakt saman.
Fráfall Ólafs er ekki eina persónulega áfallið sem Helgi hefur upplifað en hann hefur fengið krabbamein þrisvar. „Fyrst þegar ég var rétt rúmlega fertugur, í blöðru og það var mjög alvarlegt „case.“ Þá var ég skíthræddur, var með lítil börn og allt það,“ segir Helgi en bætir við að hann hafi verið alveg rólegur þrátt fyrir baráttuna sem framundan var.
Helgi sigraðist á krabbameininu en var í reglulegu eftirliti hjá læknunum. Í einni slíkri skoðun komst upp krabbamein í blöðruhálskirtli. Það var fjarlægt með skurðaðgerð, en í öllum þremur tilfellum hefur Helgi beðið sérstaklega um að reyna eins og mögulegt er að sleppa því að fara í geisla.
„Ég hef haldið í það frá því að við bræðurnir misstum móður okkar þegar hún var 42 ára úr krabba,“ segir Helgi og segir að honum hafi stundum fundist hann finna brunalykt af henni þegar hún kom heim af spítalanum. Það situr í honum.
Nokkrum árum síðar fær hann krabbamein í ristilinn. Í öllum þremur tilvikum hefur meinið greinst snemma og fljótlega tekið á þeim. Hann kveðst heppinn og segir við karlmenn: „Farið þið í tékk!“
