Það er goðgá að henda gömlum bönönum, altént óhæfa fyrir þá sem eru á móti sóun matvæla.

Það er ekki eins og sturtuklefarnir á heimilum fólks séu lítið notaðir. Flestir þvo sér þar daglega, en þrátt fyrir allt það hreinlæti safnast upp margskonar óþrifnaður á yfirborðinu með tíð og tíma; sápuskán, kísill og útfellingar af völdum heita vatnsins.

Æ fleiri fyrirtækja á umbúðamarkaði leggja nú áherslu á náttúruvænar umbúðir utan um matvöru og annan dagvöruvarning. Þessa sér stað á vörulistum ræstivörufyrirtækjanna á Íslandi þar sem hægt er að skoða myndir af fjölda umbúða sem allar eru unnar úr náttúruafurðum og brotna því niður í safnkassanum.

Íslendingar þekkja það upp til hópa hvað rúðurnar á bílum þeirra geta verið grútskítugar - og það er ekki síst á þessum árstíma, þegar sólin er lágt á lofti, að bílstjórar bölva skýinu sem situr á utanverðri bílrúðunni eftir að aftakaveðrin hafa ausið saltinu og moldrykinu yfir allt og alla.

Ekkert lát hefur verið á hjólastuldi í borgum og bæjum landsins á síðustu árum og virðast æði margir landsmenn þekkja þá tilfinningu að vita af reiðhjólinu sínu í höndum óprúttinna manna sem hafa jafnvel haft nokkuð fyrir því að stela hjólhestinum.

Óhreinindi vilja setjast - og stundum festast - í vöskum inni á baði eða eldhúsum í híbýlum fólks, enda sífellt í notkun og í snertingu við óhreinindi og bakteríur.

Fyrirsögnin hér að ofan vitnar til gamalkunnugs skátasöngs – og einhvern veginn er það viðeigandi þegar kemur að neytendamálum heimilanna;

Rakel Garðarsdóttir, framleiðandi hjá Vesturporti hefur umsjón með vikulegum neytendaþætti á Hringbraut fram á vor en þar mun hún hefur vakið athygli hér á landi fyrir bókaskrif og aðra umfjöllun um almennan heimilisrekstur, ekki síst sóun og betri nýtingu matvæla.