„Alma D. Möller hringdi rétt í þessu. Við áttum gott spjall og hún útskýrði málið frá sinni hlið,“ segir Guðmundur Gunnarsson, fyrrverandi bæjarstjóri á Ísafirði.
Guðmundur var ósáttur við svör Ölmu á upplýsingafundi almannavarnadeildar ríkislögreglustjóra sem haldinn var í gær. Þar var hún meðal annars spurð út í tækjakost Heilbrigðisstofnunar Vestfjarða.
Guðmundur sagði í pistli sem hann birti á Facebook í gærkvöldi að landlæknir hefði svarað því til að söfnun vestfirskra íbúa fyrir öndunarvélum væri lofsvert framtak en málið væri ekki svo einfalt. Mestu skipti að kunna á tækin.
Eins og atriði úr Skaupinu
„Í mínum huga lýsir þetta svar vandanum, ekki lausninni. Fólk á Ísafirði getur alveg lært á þessi tæki eins og aðrir. Hér er veitt afbragðs þjónusta og mannauðurinn gífurlegur. Vandinn er að þjálfun getur ekki farið fram ef engin eru tækin. Segir sig sjálft. Þið fyrirgefið en þetta tilsvar minnir mig á Magnús og Eyjólf og útlistanir þeirra bræðra á því af hverju síminn - sem þeir höfðu aldrei átt - hringdi aldrei,“ sagði Guðmundur og vísaði í frægt atriði úr Áramótaskaupinu frá árinu 1985.
Guðmundur benti svo á að Heilbrigðisstofnun Vestfjarða ætti fyrst og fremst að hlúa að sjúklingum á meðan beðið er eftir flutningi suður. Það hafi komið fram í máli Ölmu og sé rétt. Hann veltir þó fyrir sér – eins og fleiri Vestfirðingar – hversu oft hafi verið hægt að lenda flugvél á Ísafirði það sem af er vetri. „Eru dagar færðar fleiri en dagar ófærðar? Mig grunar ekki. Án gríns.“
Síminn hringdi í morgun
Hann bendir á að þegar snjóflóðin féllu í janúar hafi þyrla ekki einu sinni getað lent á svæðinu, landleiðin hafi einnig verið klossófær, líka á milli þorpa, og slíkt sé ekkert einsdæmi. „Í vetur hafa slíkar aðstæður skapast trekk í trekk. Ætlar einhver að segja mér að þetta þarfnist ekki endurmats?“
Guðmundur endaði færsluna svo á þessum orðum:
„Í nafni samhengis vil ég benda á að á meðan hjartahlýir íbúar á höfuðborgarsvæðinu safna fyrir spjaldtölvum fyrir sjúklinga þá safna Vestfirðingar fyrir lækningatækjum. Fyrir okkur snýst þetta ekki um það sem er næs að eiga, heldur það sem er bráðnauðsynlegt að eiga. Til að vega upp fjársvelt kerfi. Enn og aftur. Við eigum ekki að sætta okkur við þetta rammskakka viðhorf stjórnvalda til heilbrigðisþjónustu á landsbyggðinni.“
Guðmundur skrifaði aðra færslu nú í hádeginu þar sem hann segir að Alma hafi hringt í hann.
„Við áttum gott spjall og hún útskýrði málið frá sinni hlið. Hún óskaði eftir því að fá að vera með í ráðum þegar send eru erindi til ráðherra um tækjaskort og aðbúnað Hvest. Það ætti að vera auðsótt. Ég veit að það er hægt að senda henni mýmörg afrit af erindum frá stofnuninni. Segið svo að flott forystufólk sé ekki að hlusta. Jafnvel þótt kallið berist úr fjarska. Vel gert, Alma.“
