„Ef kórónavírusinn kenndi okkur aðeins eina lexíu var ég ekki í nokkrum vafa um hver hún yrði: Að láta af þeim ósið að líta á lífið sem keppnisíþrótt.“
Þetta segir einn vinsælasti pistlahöfundur landsins, Sif Sigmarsdóttir, í pistli í Fréttablaðinu. Pistillinn hefur vakið mikla athygli. Sif segir að lífsgæðakapphlaupið hafi nú vikið fyrir súper-sóttkví. Sif segir á einum stað:
„Fyrir ári rakst ég á færslu á Facebook sem sat lengi í mér. Í henni lýsti einkar skarpskyggn Facebook-vinur áhyggjum sínum af óhóflegum kröfum samtímans til tilverunnar: - Þú þarft ekki bara að vera í leikfimi – þú þarft að vera í formi eins og atvinnumaður. - Þú þarft ekki bara að vera í góðri vinnu – þú þarft að vera leiðtogi. - Þú þarft ekki bara að eiga börn – þau þurfa að vera framúrskarandi. - Þú þarft ekki bara að fara í frí – þú þarft að vera í Víetnam. - Þú þarft ekki bara að borða hollt – þú þarft að vera vegan. - Þú þarft ekki bara að vera vel menntuð/aður – þú þarft doktorspróf. - Þú þarft ekki bara að stunda útivist – þú þarft að vera landvættur. - Þú þarft ekki bara að eiga fallegt heimili – það þarf að fylgja nýjustu tískustraumum.“
Sif heldur áfram:
„skilaboð berast fólki í sjálfseinangrun að það eigi að nýta tímann í að skapa, skrifa, lesa, mála, prjóna, halda matarboð á Zoom – hægeldað og lífrænt – greiða sér á morgnana, hlaupa maraþon á svölunum, sinna góðgerðarmálum, taka doktorspróf í faraldsfræði til að mega tjá sig um kórónavírusinn, hugleiða, baka, skipuleggja skápana og lakka gólfin.“
Þá segir Sif að lokum:
„Komir þú ekki úr sóttkvínni með nýja háskólagráðu upp á vasann, tvö ný tungumál á hraðbergi og fjölskylduna uppstrílaða í heimasaumuðu hefur þér mistekist. Úr einangruninni í London vil ég hins vegar miðla af tveggja vikna reynslu og senda umheiminum eftirfarandi ráð: Nýtið tímann í að vera en ekki gera. Komir þú úr sóttkví með nokkur ný grá hár á höfði og eilítið skelkað bros á vör hefur þér tekist vel upp.“
Hér má lesa pistilinn í heild sinni.
