Friðþjófur Helgi Karlsson, bæjarfulltrúi Samfylkingarinnar í Hafnarfirði, óskaði eftir því að Fjölskylduhjálp Íslands myndi endurgreiða honum styrk upp á 25 þúsund krónur sem hann lagði inn á samtökin um mánaðamótin.
Friðþjófur hefur gefið 25 þúsund krónur til góðra málefna í hverjum mánuði undanfarna mánuði, eftir að hafa fengið launahækkun sem hann kærði sig ekki um.
Sjá einnig: Friðþjófur greip til sinna ráða þegar hann fékk launahækkun sem hann vildi ekki
Fjölskylduhjálp Íslands hefur verið sökuð um mismunun á grundvelli búsetu og sagði kona ein í fréttum Stöðvar 2 og Vísis að hún hafi verið rekin úr biðröð fyrir jól vegna þess að hún býr í Hafnarfirði. Er Ásgerður Jóna Flosadóttir, formaður Fjölskylduhjálparinnar, sögð hafa hrópað yfir röðina að fólki úr Hafnarfirði yrði ekki hjálpað þar sem bærinn styrki ekki starfsemina.
Þá hafa Samtök kvenna af erlendum uppruna hvatt borgina til að krefjast rannsóknar á starfsemi Fölskylduhjálparinnar. Kom sú yfirlýsing eftir að rætt var við Gyðu Dröfn Hannesdóttur, sem var skjólstæðingur og sjálfboðaliði hjá samtökunum, sem sagðist hafa orðið vitni að því að fólki væri mismunað á grundvelli trúarbragða.
Friðþjófur segist á Facebook-síðu sinni hafa óskað eftir endurgreiðslu eftir að málið komst í hámæli í vikunni. „Ég styrkti samtökin nú um mánaðamótin um 25.000 kr. sem er hluti af endurgreiðslu til samfélagsins vegna launahækkunar minnar sem bæjarfulltrúi í Hafnarfirði síðasta vor. Ég átti að vita betur m.a. í ljósi fyrri umræðu um forsvarsmann Fjölskylduhjálpar Íslands og samtökin,“ sagði Friðþjófur í færslu á Facebook-síðu sinni og bætti við stuttu síðar að Fjölskylduhjálpin hefði brugðist vel við beiðninni.
„25.000 krónurnar mínar þessi mánaðamót fóru því á endanum til innanlandsstarfs Hjálparstarfs kirkjunnar sem aðstoðar fólk sem býr við fátækt og félagslega einangrun. Starf þeirra felst í því að greina vandann, veita félagslega ráðgjöf og efnislegan stuðning. Það felst einnig í valdeflingu sem leiðir til sjálfshjálpar þeirra sem starfað er með og í því að tala máli þeirra sem í nauðum eru staddir svo samfélagið taki tillit til þarfa þeirra og réttinda og að gripið verði til aðgerða sem breyta lífsmöguleikum þeirra til hins betra. Hjálparstarfið leggur ríka áherslu á að tryggja velferð barna og því er sérstaklega hlúð að barnafjölskyldum. Og þar veit ég fyrir víst að fólki er ekki mismunað, þar eru allir jafnir í augum þeirra sem veita hjálpina.“