Þórður Snær Júlíusson, ritstjóri Kjarnans, segir Framsókn væntanlega geta farið fram á að fá fjármálaráðuneytið eftir sigur sinn í Alþingiskosningunum í helgina. Hann spáir því að ráðuneytum verði fjölgað og Sjálfstæðisflokkurinn fái flest þeirra.
Þórður greinir stöðuna í nýjum ritstjórnarpistli. Hann segir Framsóknarflokkinn geti með fjármálaráðuneytinu stýrt fjármagni í þau félagshyggju-og innviðaverkefni sem flokkurinn ætli sér að ráðast í, meðal annars í nýju innviðaráðuneyti.
„Í ljósi þess að Ásmundur Einar Daðason, sem hóf sinn pólitíska feril í Vinstri grænum, hefur umbreyst úr um tíma pólitísku athlægi í félagshyggjustórstjörnu sem fólk trúið að brenni fyrir velferð og nýtur virðingar og trúverðugleika hjá samherjum og andstæðingum, má vera ljóst að ekkert verður gefið eftir til að viðhalda þeirri stöðu. Þeim er þó hollt að muna að það er auðveldara að vinna lýðhylli en viðhalda henni.“
Þórður segir Sjálfstæðisflokkinn ekki munu fá í gegn flatar skattalækkanir, minnkandi ríkisútgjöld eða stóraukna innreið einkafyrirtækja í heilbrigðis eða menntakerfið úr áframhaldandi stjórnarsasmstarfi.
Hann muni hinsvegar fá í gegn áherslur sínar um orkuskipti, áframhaldandi stafræna væðingu á opinbera þjónustu og einhverskonar endurskoiðun á tryggingakerfum eldri borgara og öryrkja, sem Þórður segir enda kratískar og grænar áherslur sem hinir stjórnarflokkarnir tveir deili með honum.
„Og Sjálfstæðisflokkurinn fær að vera áfram í ríkisstjórn – stjórna – sem er alltaf meginmarkmið hans umfram allt annað. Til að binda slaufu á þessa sátt verður ráðuneytum fjölgað og Sjáldstæðisflokkurinn fær flest þeirra.“
Pólitískt afrek að standa á pappír fyrir það sem flestir vilja en ná samt engrum árangri
Þórður Snær segir það pólitískt afrek hjá Samfylkingu, Viðreisn og Pírötum, að tapa fylgi þrátt fyrir að flokkarnir þrír séu í grunninn allir einhverskonar krataflokkar. Hann segir ástæðuna liggja í lélegum kosningaáherslum þar sem talað hafi verið um hálfbakaðar tæknilegar útfærslur á breytingum á skattkerfi eða gjaldmiðlamálum í stað þess að tala með nægilega sannfærandi hætti um að bæta líf fólks.
„Framsókn og Flokkur fólksins horfðu hins vegar beint í augun á þeim og töluðu mannamál,“ skrifar Þórður.
„Þrátt fyrir að allir flokkarnir þrír séu í grunninn einhverskonar krataflokkar sem leggi áherslu á vinstri velferð í bland við markaðsáherslur í atvinnumálum, líkt og langstærsti hluti þjóðarinnar, þá náðu þeir ekki einu sinni þriðjungi atkvæða samanlagt. Það er eiginlega pólitískt afrek að standa á pappír fyrir það sem flestir vilja en ná samt engum árangri í kosningum.“