Vanda Sigurgeirsdóttir tók í október við formennsku KSÍ við erfiðar kringumstæður. Í viðtali við helgarblað Fréttablaðsins segist hún hafa hugsað sig vel um og oft bæði ákveðið að láta slag standa og hætt við.
„Þetta var margra vikna ákvörðun. Hún var flókin og við maðurinn minn ræddum þetta fram og til baka. Ég ákvað að gera þetta og hætti við nokkrum sinnum. Aðstæður voru mjög erfiðara og flóknar ákvarðanir framundan. Ég þurfti að spyrja mig hvort ég ætlaði mér inn í þetta,“ segir hún.
„Ég var mjög ánægð í starfi og að vinna að málum sem ég brenn fyrir. En mig langaði, ég er auðvitað fótboltamanneskja og hef lengi tilheyrt þessari frábæru hreyfingu sem mér þykir vænt um og langaði að hafa áhrif á hana til góðs. Ég er hugsjónamanneskja og baráttumanneskja og langaði að vera partur af þeim breytingum sem voru óumflýjanlegar.“
Viss um að hann hefði stutt mig
Eftir langa umhugsun segist Vanda hafa upplifað vendipunkt þegar æskuvinur hennar og frændi Þorsteinn Valsson féll frá þann 8. september.
„Ég var einfaldlega viss um að hann hefði stutt mig í þessari ákvörðun,“ segir Vanda og það er augljóst að það kemur á hana að tala um fráfall frænda síns.
„Ég bara sá hann fyrir mér segja mér að láta slag standa. Ég hugsaði líka mikið til foreldra minna og tengdaforeldra, sem öll eru látin. Það er okkar mesta sorg í lífinu að hafa misst þau frá okkur allt of snemma en ég veit í hjarta mínu að þau hefðu stutt mig.“
Viðtalið við Vöndu í heild sinni.