„Það er því mjög mikilvægt að við Íslendingar höfum þetta í huga áður en við sökkvum okkur í barlóm, neikvæðni eða sjálfsvorkunn,“ segir Ásgeir Jónsson seðlabankastjóri í pistli á Facebook-síðu sinni.
Þar skrifar Ásgeir um heimsfaraldur kórónuveirunnar en eins og kunnugt er hefur hún haft mikil áhrif á efnahag margra ríkja. Ísland er þar ekki undanskilið og hefur Seðlabankinn til dæmis lækkað stýrivexti nokkuð ört upp á síðkastið.
Ásgeir bendir á að síðustu 500 ár eða svo hafi skæðir heimsfaraldrar af inflúensu geisað um tvisvar til þrisvar á öld.
„Enginn man líklega nú eftir eftir hinni svo kölluðu „Asíuflensu“ árið 1957 eða „Hong Kong“ inflúensunni árið 1968. Þetta voru þó mjög mannskæðir flensufaraldrar á tuttugustu öld – þó ekki komist þeir í hálfkvisti við spænsku veikina er varð 21-50 milljónum manna að aldurtila um heim allan.“
Ásgeir segir að það sérstaka við Covid-19 faraldurinn sé ekki veikin sjálf heldur viðbrögðin við henni. Fjölmörg ríki hafa gripið til mjög róttækra sóttvarnarráðstafana; sum hafa sett á samkomubann á meðan önnur hafa sett á útgöngubann. Ásgeir segir að þessar ráðstafanir eigi sér ekki hliðstæðu en óhjákvæmilegur fylgifiskur sé efnahagslegur kostnaður sem þeim fylgir. Þær gætu hæglega leitt til djúprar en vonandi skammvinnar efnahagsdýfu.
„Töpuð framleiðsla og tapaðar tekjur eru það gjald sem við erum að sjálfsögðu tilbúin að greiða ef við getum bjargað mannslífum. Það er því mjög mikilvægt að við Íslendingar höfum þetta í huga áður en við sökkvum okkur í barlóm, neikvæðni eða sjálfsvorkunn. Við þurfum nú öll að færa fórnir sem vonandi hafa þá þýðingu að bjarga mannslífum – en engir björgunarpakkar af hálfu hins opinbera geta tekið þessi óþægindi af okkur nema að mjög takmörkuðu leyti.“
Ásgeir endar pistilinn svo á þessum orðum:
„Þeir peningar sem nú sparast vegna þess að fólk situr heima hverfa ekki - heldur munu seytla aftur inn í hagkerfið um leið og faraldurinn hefur gengið yfir. Hagsældin mun koma aftur - og vonandi fyrr en varir.“