Anna Kristjánsdóttir íbúi á Tenerife nýtur lífsins á meðan landsmenn hér heima þurfa að glíma við lægð og gular viðvaranir.
„Í gærmorgun ætlaði ég mér að rölta út í skráningarstofuna til að fá mér vottorð þess efnis að ég væri enn á lífi, en rétt í þann mund sem ég vaknaði minntist ég þess að Mercadona væri lokað sem og að ekki væri hægt að skipta um bílbelti í Mjallhvíti vegna frídags,“ skrifar Anna en hún kallar iðulega bíl sín Mjallhvíti.
„Ef ég fer á skráningarstofuna eru allar líkur á því að ég fari grátandi heim. Ég hætti við að fara, setti inn pistil dagsins og kastaði mér síðan í sófann og svaf til hádegis. Verkefni dagsins var hvort eð er lokið og óþarfi að stressa sig frekar og það er enginn sem rekur á eftir mér til frekari vinnu,“ skrifar Anna.
„Pensionsmyndigheten í Svíþjóð hlýtur að geta beðið í einn dag í viðbót. Þau viðurkenndu í reynd (þó ekki formlega) að þau lásu aldrei tölvupóstinn minn fyrir ári síðan hvar ég gef upp núverandi heimilisfang mitt um leið og ég sendi þeim lífsvottorðið úr því að þau bæði lokuðu á lífeyrisgreiðslurnar til mín og tilkynntu mér það með sendingu bréfs til Íslands, bréfs sem ekki barst mér. Alltaf gaman að æsa sig þegar ég veit að rétturinn er mín megin,“ skrifar Anna að lokum.
