Ágústa orðlaus yfir framkomu Ingu Sæland: „Skipta kynfæri máli þegar um er að ræða helvítis dónaskap og dólgshátt?“

„Eftir að hafa hlustað á viðtal þáttastjórnenda Bítisins á Bylgjunni við Ingu Sæland formann Flokk fólksins í gær, þann 11.1., get ég ekki annað sagt en að ég hafi orðið hálf orðlaus yfir framkomu formannsins,“ segir Ágústa Ágústsdóttir, sem situr í 4. Sæti Miðflokksins í Norðausturkjördæmi.

Hringbraut fjallaði um viðtalið í gær en óhætt er að segja að Inga hafi farið hamförum í þættinum í gærmorgun. Aðgerðir á landamærunum voru umtalsefni þáttarins og þegar þáttastjórnendurnir Heimir og Gulli gengu á Ingu og spurðu hana hvað hún vildi gera í ljósi fjölda smita, sagði hún:

„Ég var að segja það! Eru þið treggáfaðir? Hvað er að ykkur eiginlega?“

Ágústa segir í pistli á vef Vísis að hún hafi orðið hálf orðlaus yfir framkomu Ingu og ekki síður viðbrögðum fólks eftir á sem henni fannst einna merkilegust.

„Inga fór hamförum sem svo oft áður en í þetta sinn virtist hún hafa skilið „orðavalssíuna“ og alla mannasiði eftir heima. Síendurtekið talaði hún bæði ofan í og niður til þáttastjórnenda með því að kalla þá oftar en einu sinni treggáfaða, einfaldlega vegna þess þeir spurðu hana spurninga sem henni virtist finnast fyrir neðan sína virðingu að svara. Ýmislegt fleira lét hún frá sér sem ég ætla svo sem ekki að tíunda hér því það er kannski ekki aðalatriðið að mínu mati.“

Ágústa bendir á að konur hafi að undanförnu sett niður fótinn og sagt „hingað og ekki lengra“ og rutt af stað ákveðnum breytingum í þjóðfélaginu.

„Meðan á svívirðingum og niðurtali Ingu stóð, virtust þáttastjórnendur taka þessu létt, hlógu mikið og kölluðu þetta hina bestu skemmtun. Kannski fannst þeim það í raun og veru. Kannski voru þeir bara að halda andliti þegar þeir spurðu hana hvað væri eiginlega í kaffinu sem hún væri að drekka. Kannski voru þeir bara ekkert að pæla í þessu yfir höfuð. Viðtalið vakti býsna athygli en kommentakerfin virtust frekar samþykkja hegðun þingmannsins en hitt. Sem er einmitt það sem mér finnst merkilegast,“ segir hún og veltir fyrir sér hvort viðbrögðin hefðu orðið þau sömu ef Inga Sæland hefði verið karlmaður og þáttastjórnendurnir tveir kvenmenn og sömu orð verið notuð í þeirra garð.

„Ég leyfi mér að halda því fram að hin samfélagslegu viðbrögð hefðu orðið töluvert harkalegri. Spurningarnar sem við þurfum að spyrja okkur að eru þessar. Skiptir máli hvort undir okkur sé píka eða pungur þegar kemur að framkomu, mannasiðum og málefnalegri orðræðu? Skipta kynfæri máli þegar um er að ræða helvítis dónaskap og dólgshátt?“